Lima (het gaat hier goed)
Blijf op de hoogte en volg Anne
01 September 2015 | Peru, Lima
Het gaat hier goed, ik zit lekker in mijn vel, verveel mijn geen moment, leer veel, ik begin de bussen al iets te snappen, elke dag leer ik wat meer Spaans en ook mijn Engelse wordt hier bijgespijkerd. Het leven in Lima is heel anders dan aan de viermogenweg 4, Lima is een echte miljoenen stad is waar rond de 9000000 mensen wonen. Ik kan me ook niet helemaal voorstellen hoe groot het is maar het is groot. Lima heeft weinig groen, veel auto’s, veel bussen en een super chaotische verkeer.
De bussen zijn ook een verhaal apart, naast dat ze heel hard rijden, vaak oud zijn, ik me er over verbaas dat er veel mensen in deze bussen kunnen slapen en de bussen bomvol zitten (vandaag zat de bus zelfs zo vol dat de deur niet meer dicht lukte en ik er met mijn wapperde haren half uit de bus moest hangen wilde ik mee rijden). Naast al die unieke punten van de bussen van Peru spelen de bussen ook een soort wedstrijd met elkaar: ‘’wie krijgt de meeste mensen mee’’. Helemaal snappen die ik het nog niet maar bij bepaalde bushaltes krijgen de bussen een papiertje met hoeveel minuten er een andere bus voor hun rijd. De buschauffeur en de eventuele geld inner/bushalteomroeper beslissen dan of ze harder gaan rijder om de ander bus in te halen en zo meer klanten voor hun bus te kunnen oppikken of juist zachter om zo wat meer tijd er tussen te hebben en dan weer de volgende lading mensen in je bus te halen. Het is loco (crazy)! Vanochtend in plaats van de toek toek die ik gewoonlijk elke ochtend pak in de bak van een truck gezeten (zie foto;).
De afgelopen weken heb ik weer geholpen bij Brazos Abiertos, het is leuk om met de kinderen op te trekken, tikkertje te spelen, te knuffelen en een heel klein beetje te kletsen. Afgelopen week ook de knutsel gedaan voor al de kinderen van Brazos Abiertos en dat was erg leuk om te doen. Vanaf nu hoop ik die elke week voor te bereiden, ik kan dus helemaal los gaan!
Het raakt me wel als ik verhalen over mishandeling hoor, zie dat mensen het moeilijk hebben om rond te komen en kijk naar de wijk waar Brazos Abiertos staat. Het zet me aan het denken en ik merk dat ik een hoop leer en dat God me ook een hoop aan het leren is. Over wie Hij is en wat Hij van mij/ons vraagt (Micha 6:8).
Voorde rest was er twee weken terug een doopdienst bij Brazos Abiertos waarin drie mannen werden gedoopt. Het was heerlijk om te zien wat God doet! Ook was Ria afgelopen woensdag jarig en zijn we naar de zee bij Mirafloris geweest en dat was genieten, even weg uit het crazy verkeer, de unieke geurtjes ;) en al de drukte. Deze weken ook weer genoten van het vele fruit, veel nieuws geproefd en ook de pisco (een echte Peruaanse cocktail) gedronken, heerlijk! Mijn verblijf bij Ria en Jordy is top, het zijn lieve mensen en ik voel me helemaal op mijn plekje in mijn kleine huisje!
Met mijn Spaans gaat het stapje met stapje beter maar me echt verstaanbaar maken lukt me nog niet. Mijn hoofd voelt af en toe als een pruttelende ketel vol met Nederlandse Spaanse en Engelse woorden. Soms maak ik zelfs rijtjes in mijn hoofd als licht light en luz, of stoel, chair en silla of ik begin spontaan te tellen in het Engels of het Spaans.
Dat was hem weer, blog 2....
Grande beso Anne
Ps. Voor de mensen die om mijn adres vroegen:
Jr. Miami, pasaje 2, mz A, lote 10.
Urb. La Molina Real
Distr. La Molina
Lima, Peru
De bussen zijn ook een verhaal apart, naast dat ze heel hard rijden, vaak oud zijn, ik me er over verbaas dat er veel mensen in deze bussen kunnen slapen en de bussen bomvol zitten (vandaag zat de bus zelfs zo vol dat de deur niet meer dicht lukte en ik er met mijn wapperde haren half uit de bus moest hangen wilde ik mee rijden). Naast al die unieke punten van de bussen van Peru spelen de bussen ook een soort wedstrijd met elkaar: ‘’wie krijgt de meeste mensen mee’’. Helemaal snappen die ik het nog niet maar bij bepaalde bushaltes krijgen de bussen een papiertje met hoeveel minuten er een andere bus voor hun rijd. De buschauffeur en de eventuele geld inner/bushalteomroeper beslissen dan of ze harder gaan rijder om de ander bus in te halen en zo meer klanten voor hun bus te kunnen oppikken of juist zachter om zo wat meer tijd er tussen te hebben en dan weer de volgende lading mensen in je bus te halen. Het is loco (crazy)! Vanochtend in plaats van de toek toek die ik gewoonlijk elke ochtend pak in de bak van een truck gezeten (zie foto;).
De afgelopen weken heb ik weer geholpen bij Brazos Abiertos, het is leuk om met de kinderen op te trekken, tikkertje te spelen, te knuffelen en een heel klein beetje te kletsen. Afgelopen week ook de knutsel gedaan voor al de kinderen van Brazos Abiertos en dat was erg leuk om te doen. Vanaf nu hoop ik die elke week voor te bereiden, ik kan dus helemaal los gaan!
Het raakt me wel als ik verhalen over mishandeling hoor, zie dat mensen het moeilijk hebben om rond te komen en kijk naar de wijk waar Brazos Abiertos staat. Het zet me aan het denken en ik merk dat ik een hoop leer en dat God me ook een hoop aan het leren is. Over wie Hij is en wat Hij van mij/ons vraagt (Micha 6:8).
Voorde rest was er twee weken terug een doopdienst bij Brazos Abiertos waarin drie mannen werden gedoopt. Het was heerlijk om te zien wat God doet! Ook was Ria afgelopen woensdag jarig en zijn we naar de zee bij Mirafloris geweest en dat was genieten, even weg uit het crazy verkeer, de unieke geurtjes ;) en al de drukte. Deze weken ook weer genoten van het vele fruit, veel nieuws geproefd en ook de pisco (een echte Peruaanse cocktail) gedronken, heerlijk! Mijn verblijf bij Ria en Jordy is top, het zijn lieve mensen en ik voel me helemaal op mijn plekje in mijn kleine huisje!
Met mijn Spaans gaat het stapje met stapje beter maar me echt verstaanbaar maken lukt me nog niet. Mijn hoofd voelt af en toe als een pruttelende ketel vol met Nederlandse Spaanse en Engelse woorden. Soms maak ik zelfs rijtjes in mijn hoofd als licht light en luz, of stoel, chair en silla of ik begin spontaan te tellen in het Engels of het Spaans.
Dat was hem weer, blog 2....
Grande beso Anne
Ps. Voor de mensen die om mijn adres vroegen:
Jr. Miami, pasaje 2, mz A, lote 10.
Urb. La Molina Real
Distr. La Molina
Lima, Peru
-
01 September 2015 - 11:03
Janny Van Essen:
Wat leuk jou verslag weer, ik keek er echt naar uit.
Heb je heel geen heimwee naar ons? wij missen jou wel!
Wees maar voorzichtig met die enge bussen jij.
En succes met het leren van de taal, een hele klus, maar wel belangrijk.
veel liefs uit Nederland, Janny -
01 September 2015 - 18:18
Marinus & Pieternel:
Ha lieve Anne!
Heerlijk om weer wat te lezen over jouw leven in Peru.
Wat super gaaf om te lezen dat het goed met je gaat, dat je het naar je zin hebt en zoveel leert. Heel bijzonder om te lezen hoe God door je heen werkt door wat je mag doen, maar ook door wat je leert. Geniet ervan! Ook al kan ik me voorstellen dat het ook wel een heftig is... zeker ook als je schrijft over die mishandelingen en de extreme armoede e.d.
Knap dat je ook al zo veel spaans hebt geleerd, wauw! Succes daar verder mee! Droom je ook al in het spaans of in het engels? Of gewoon nog in het nederlands? ;)
Super leuk die foto's er ook weer bij. Wat een mooie mensen zijn het! Dat past precies bij jou! :)
Heel leuk dat je ook je 'ei' kwijt kan in het voorbereiden van de knutselwerkjes e.d. Dat komt vast goed!
Heel veel succes, Zegen en plezier weer en tot laterrrrrrr ;)
Dikke knuffel -
22 September 2015 - 21:23
Arina:
Heey An!
Super leuk om te lezen over je avonturen!:-) Leuk dat je steeds meer contact met de kinderen kunt maken. En die bussen... Klinkt behoorlijk idioot. Vast een hele beleving zo'n rit. Mooi dat je veel van God ervaart!
Geniet ervan & veel succes met alles!
Xxx Arina -
04 Oktober 2015 - 04:23
Anne Van Maanen:
Bedankt voor jullie reacties, waardeer ik enorm! Liefs, Ann
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
